Voor dit onderzoek is gebruik gemaakt van een standardsteekpoef van 99 grootste cao’s die van toepassing zijn op 87% van de werknemers die onder een cao vallen. Wat preventie betreft is onder meer gekeken naar algemenere afspraken zoals bijvoorbeeld over doelstellingen, voorlichting of scholing. En concretere afspraken over bijvoorbeeld veiligheid, gevaarlijk werk of fysieke belasting. Met betrekking tot verzuimaanpak is bijvoorbeeld gekeken naar afspraken over procedures of controlevoorschriften bij ziekten.
Ten opzichte van 2018 zijn de meeste wijzigingen geconstateerd in afspraken over doelstellingen, zoals bijvoorbeeld het verkleinen van de kans op verzuim, studie of onderzoek of bijvoorbeeld afspraken over preventie binnen de organisatie worden toegepast, werkdruk en gezondheidsbevordering op de werkplek, waar afspraken over vitaliteit deel van uitmaken.
De gewijzigde cao-afspraken over preventie en verzuimaanpak vloeien voort uit afspraken die in principeakkoorden zijn gemaakt. In 2019 zijn 48 principeakkoorden tot stand gekomen. In 26 akkoorden staan één of meer afspraken over preventie en verzuimaanpak. In twaalf akkoorden is een afspraak gemaakt over werkdruk waar ook het recht op onbereikbaarheid, wat in drie akkoorden terugkomt, deel van uitmaakt. In twaalf akkoorden staat een afspraak in de vorm van een doelstelling bijvoorbeeld over werkdruk of gezond blijven werken tot aan het pensioen. In vier akkoorden staat een afspraak over vitaliteit. Verder gaan de afspraken over studies naar preventie in het algemeen of naar belastende werktijden. Dan zijn er nog afspraken gemaakt over diverse onderwerpen zoals, een gezondheidsonderzoek, toeslag bezwarende omstandigheden, en het recht op een schone en gezonde werkplek.